Διαλειμματική προπόνηση

Η «διαλειμματική» προπόνηση ξεκίνησε αρχικά σαν ένα είδος εξειδικευμένης προπόνησης, κυρίως για αθλητές με διαστήματα πολύ έντονης προσπάθειας που εναλλάσσονταν με διαλείμματα ανάπαυσης ή καλύτερα ενεργητικής ανάπαυσης, όπως λέγεται, δηλαδή πολύ ηπιότερης προσπάθειας, στα οποία το σώμα ξεκουράζεται και αναλαμβάνει δυνάμεις για να συνεχίσει. Για παράδειγμα, οι αθλητές κάνουν σπριντ για 20΄΄, μετά τρέχουν χαλαρά για 30-60΄΄, μετά πάλι σπριντ κ.ο.κ. Ποια είναι, όμως, τα πλεονεκτήματα της διαλειμματικής προπόνησης για ένα μέσο ασκούμενο σε σχέση με μια συνηθισμένη προπόνηση; 

Πιο γρήγορα αποτελέσματα
Με αυτό τον τρόπο εκγύμνασης μπορεί κάποιος να αυξήσει την ένταση της άσκησής του, αφού αυτό γίνεται για συγκεκριμένα σύντομα διαστήματα, ανάμεσα στα οποία ξεκουράζεται (ασκείται σε πολύ χαμηλή ένταση) και έτσι μπορεί να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση πιο γρήγορα.
΄Ετσι, μπορεί να έχει επίσης τα καρδιοαναπνευστικά οφέλη της εντονότερης προσπάθειας, τα οποία δεν θα ήταν δυνατό να έχει αλλιώς. 
Μεγαλύτερη καύση θερμίδων
Από την άσκηση σε μεγαλύτερη ένταση προκύπτει άλλο ένα όφελος για όσους ενδιαφέρονται να ελέγξουν το σωματικό τους βάρος ή και να έχουν απώλεια κιλών: Η μεγαλύτερη καύση θερμίδων. Με τη διαλειμματική προπόνηση υπάρχει, έστω και κατά διαστήματα, αυξημένη καύση θερμίδων. 
Μικρότερη διάρκεια
Λόγω της αυξημένης έντασης, η συνολική διάρκεια της προπό­νησης μειώνεται, χωρίς να ελατ­τώνεται, ωστόσο, η αποτελεσμα­τικότητά της. 

Με τη διαλειμματική προπόνηση υπάρχει, έστω και κατά διαστήματα, αυξημένη καύση θερμίδων. 

Διπλό όφελος Η διαλειμματική προπόνηση προσφέρει μεγαλύτερη ποικιλία στο πρόγραμμα γυμναστικής εναλλάσσοντας, για παράδειγμα, ασκήσεις αερόβιας γυμναστικής με ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης. Με αυτό τον τρόπο, υπάρχει διπλό όφελος: Η μυϊκή ενδυνάμωση, που εκ των πραγμάτων γίνεται σε χαμηλότερη ένταση, προσφέρει την απαιτούμενη ξεκούραση μεταξύ των αερόβιων ασκήσεων που γίνονται σε μεγαλύτερη ένταση. 


Πηγη:http://www.gymstadio.gr